Visie “Lansingerland Duurzaam” – Betaalbaar, haalbaar en uitvoerbaar

Het kabinet heeft op 28 juni het Klimaatakkoord gepresenteerd en een paar dagen later werd in het gemeentehuis de Visie “Duurzaam Lansingerland” besproken door de leden van de raadscommissie Ruimte.

Leefbaar 3B woordvoerder Jan Pieter Blonk gaf het college een compliment voor hoe deze visie is opgeschreven. In het Klimaatakkoord van het Rijk staan de bouwstenen voor de Klimaatwet en allerlei maatregelen gepresenteerd. Er is aangegeven op welke manieren in 2030 de CO2 uitstoot ten opzichte van 1990 bijna moet zijn gehalveerd (49%) en in 2050 de CO2 uitstoot in Nederland 95% minder ten opzichte van 1990. lees meer

Ten opzichte van de oorspronkelijke teksten zijn de scherpe randjes eraf gehaald. Terecht want de te nemen maatregelen moeten ook voor mensen met een kleine beurs mogelijk zijn. De eerste reactie van de VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten) was heel duidelijk. De VNG geeft aan dat het voor wat betreft de gebouwde omgeving een belangrijk uitgangspunt is dat de energietransitie voor alle bewoners van Nederland betaalbaar, haalbaar en uitvoerbaar moet zijn. Leefbaar 3B is het hiermee eens. Ook in Lansingerland moet het voor alle inwoners betaalbaar, haalbaar en uitvoerbaar zijn.

Wat je ook van duurzaamheid en klimaat vindt, er moet zuiniger worden omgegaan met het gebruik van energie. Efficiënter gebruik van energie speelt daarin een hele grote rol. Veel is al gedaan om met minder energie meer te kunnen doen. “We zijn nog lang niet aan het einde van de weg, die we daarin kunnen en moeten begaan.” Hoe dat slim aan te pakken zal, gezien de technologische ontwikkelingen, permanent aandacht vragen over wat je wel en niet kan of moet doen. Elke keer weer meegaan met de mogelijkheden om energie efficiënt en doelmatig te gebruiken.

Terecht dat in de duurzaamheidvisie en de daarbij behorende uitvoeringsprogramma’s de focus ligt op de energietransitie. Belangrijk daarin zijn:
 goed isoleren woningen;
 een fatsoenlijke overgang van gasverwarming naar elektriciteit;
 stadverwarming met restwarmte vanuit het Rotterdamse havengebied moet alle kansen krijgen in Lansingerland;
 ook op het gebied van mobiliteit, het vervoer kan veel bereikt worden, zoals goede fietsvoorzieningen, goed Openbaar Vervoer (OV) en meer laadpalen voor elektrische auto’s.
 voor windmolens en zonnevelden lijkt ruimtelijk geen plek te zijn in Lansingerland. Daar moet in Lansingerland dan ook niet op worden ingezet.

Ook met nieuw beleid betreffende huishoudelijk afval kan veel energiebesparing bereikt worden. Leidraad daarbij is het systeem VANG (Van Afval Naar Grondstof). Dit is een wezenlijk onderdeel van de Visie Lansingerland Duurzaam. Er moet voor gezorgd worden dat er zo veel mogelijk hergebruikt kan worden. Daarbij moet gedacht worden aan papier, glas, plastic, drankkartonnen, metalen blikjes, GFT en textiel, zodat zo min mogelijk restafval verbrand wordt. De manieren waarop dat alles beter gescheiden en opgehaald kan worden bespreekt de gemeenteraad naar verwachting dit najaar.

Ook moeten maatregelen genomen worden in zowel de openbare buitenruimte als op particulier terrein om extreme droogte en grote hoeveelheden regenwater in korte tijd de baas te kunnen zijn. Meer groen en meer wateroppervlak (= waterberging) om naast hitte en droogte ook wateroverlast de baas te kunnen zijn. Ook inwoners van Lansingerland kunnen daar aan bijdragen door hun tuin minder te betegelen.

1 Comment

  1. Eigenlijk is een ‘visionair’ duurzaamheidsbeleid op gemeentelijk nivo al een verloren achterhoede gevecht.
    Want op nationaal-, Europees nivo en in het Parijs -akkoord is het al uitgemaakt wie op de lusten en de vrijstellingen worden getracteerd en op wie de lasten worden afgewenteld.

    Zo staan de kosten van een warmte pomp voor de burger die van het gas zal worden afgesloten in schril contrast met het argument van onze premier dat verdere groei van de luchtvaart op Schiphol zo goed is voor de nationale economie .

    Ik begreep ( uit een tv interview met de prominente klimaat wetenschapper Klaas van Egmond) dat ‘los van het gas’, voor de burgerwoningen slechts een marginale bijdrage aan de nationale CO2 emissie betekent in vergelijk met de sectoren transport en de basis industrie.
    Als duurzaamheid een nuchter rationele basis heeft dan is het draagvlak veel groter dan wanneer het een politiek geladen hoog-ideologische basis heeft.
    Een vergelijk van de ‘Energietransitie’ met de gedwongen landbouw- collectivisaties uit de voormalige oostblok staten dringt zich immers snel op.

    Het Klimaat beleid was zuiverder geweest als Den Haag , Brussel en Parijs zich sterker hadden gemaakt voor een kerosiene-accijns voor de internationale luchtvaart – vergelijkbaar met de accijns die geheven wordt op de benzine voor de automobilist

    Nu snel terug naar de krappe marges voor een gemeentelijk duurzaamheidsbeleid…….

    Er is in dichtbevolkt Zuid-holland en zeker in Lansingerland geen ruimte beschikbaar voor een windturbine-waaibomen bos en voor zonnecellen- weiden. Dat heeft de gemeente goed gezien !

    Wel is er alle ruimte in Siberie , Canada en het westen van China voor windmolens en zonneweiden. Dat moet de VNG maar snel aan de Globalisatie-architecten gaan uitleggen, zou ik zeggen.

    De restwarmte van de basisindustrie blijft een inferieure energiebron. In vaktermen: een laag-exergetische bron.
    Mij lijkt dat deze restwarmte het beste gebruikt kan worden voor de warmtepompen in openbare gebouwen (zoals het gemeentehuis) en bedrijfsruimten/ tuinbouwkassen .
    Of voor zomer-koeling van deze ruimten. ( Met de zogenaamde absorptie-koeling, die om een matige warmtebron in plaats van elektra vraagt om de koeling aan te drijven.)

    De beleidsafdeling heeft al een fraaie naam bedacht voor de inzameling, scheiding van afval en terugwinning van welgedefinieerde grondstoffen ( VANG).

    Ik denk dat een aantal gemeenten samen zo’n VANG bedrijf als nutsbedrijf moeten opzetten om de noodzakelijke kritische grootte voor economisch verantwoorde ‘urban mining’ te bereiken.
    Dus iets op provinciaal nivo.
    Als men daadwerkelijk goed gedefinieerde grondstoffen voor de industrieele economie wil terugwinnen dan moeten er chemisch technologisch nog enige harde noten worden gekraakt !

    Succes ermee.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*